De cirkel is één van de oudste, zo niet het oudste, symbool der mensheid. Al in het Neolithicum werden cultusplaatsen cirkelvormig aangelegd (Stonehenge in Zuid-Engeland). Rotsen werden met beitels voorzien van cirkelvormige groeven (Cupmarks). De zonneschijf en de volle maan zijn de meest in het oog springende ronde objecten in de natuur en werden door de mensen als goden vereerd.

Reeds vanaf de derde en vierde eeuw na Christus werden in Egypte de Koptische breiwerken van cirkelvormige motieven voorzien. Ook in Perzië weefde men zijden stoffen met dit patroon. Zij zullen als voorbeelden hebben gediend voor de grootschalige stoffen met cirkelpatroon die aan het einde van het eerste millennium door middel van moeizaam handwerk in Byzantium in kostbare zijde werden geweefd.

De cirkel staat symbool voor perfectie. Het is het symbool voor de ideale ordening, volledigheid en balans. De cirkel heeft begin noch einde (eeuwigheid). Zo is de cirkel als symbool voor het goddelijke zeer geschikt. De christelijke kerk heeft dit symbool met genoegen voor haar liturgische textiel overgenomen.