Textiel- en zijdemuseum uitgenodigd in Krefeld
"Antieke zijdeglans herstellen" was het doel en tegelijkertijd de titel van een heel bijzondere weefcursus die nu gezamenlijk werd aangeboden door het Duitse Textielmuseum en het Haus der Seidenkultur (HdS) - de voormalige paramentweverij van Hubert Gotzes. Specialisten uit Nederland, België, Tsjechië en de rest van Duitsland ontmoetten elkaar in de oudste jacquard-handweefkamer van Europa aan de Luisenstrasse om meer te leren over antieke zijden stoffen en hun weefmethoden in Krefeld.
Een week lang werden de antieke stoffen samen geanalyseerd, patronen ontworpen, weefgetouwen geprepareerd en voorbeelden geweven. dipl. Ingenieur Dieter Blatt en zijn HdS-team van vrijwilligers creëerden het kader voor de cursus, die werd geleid door textielarcheoloog Barbara Thomas, in de voormalige paramentweverij Hubert Gotzes.
De cursus is geïnitieerd door Dr. Annette Paetz genaamd Schieck, directeur van het Duitse Textielmuseum in Krefeld. Het project en de cursus zouden niet mogelijk zijn geweest zonder de fascinerende oude voorbeelden die in het archief van het museum sluimeren. De basis voor de huidige koers werd gelegd in 2019, waar de patronen van antieke stoffen werden vertaald naar moderne weefgetouwen en door hun gedetailleerde herweving weer tot leven werden gewekt. Het project werd mogelijk gemaakt door financiering van de Sparkassen-Kulturstiftung Krefeld.
De cursus was bedoeld voor experts uit musea en collecties met textiel van meer dan duizend jaar oud, maar ook voor ervaren wevers. De specialisten kwamen vanuit Amsterdam, Brussel, Praag, het Bodenmeer en Keulen naar Krefeld om meer te weten te komen over antieke zijden stoffen en hun weefmethoden en om te leren hoe ze opnieuw kunnen worden geweven op moderne handweefgetouwen.
Samit en taqueté zijn de namen van de gebruikte technieken voor de veelkleurige stoffen. Voor de stof wordt niet één partij kettingdraden gespannen, maar twee. Met een ingenieus systeem van weven en patronen ontstond textiel met geweven meanders, medaillons en hele beeldverhalen. “Het was ongelooflijk complex om deze stoffen te produceren. Niet alleen de materialen zijn zeer fijn, ook de weeftechniek vraagt veel aandacht. In die tijd waren de weefgetouwen speciaal uitgerust voor dergelijke patroonstoffen, maar dan lukte het je nog maar een paar centimeter per dag”, legt cursusleidster Barbara Thomas uit.
Speciaal voor de cursus werd in het Huis van de Zijdecultuur een weefgetouw omgebouwd: de deelnemers konden op een heel bijzondere manier tussen de relatief jonge jacquardmachines van de 19e eeuw hun eigen ontwerpen maken. Hiervoor werden in een eenvoudig weefgetouw zogenaamde spijkerschachten ingebouwd: ze maken het mogelijk om elke afzonderlijke draad voor een patroon te controleren. Er wordt momenteel een stof gemaakt waarop het woord "zijdecultuur" in grote letters staat afgebeeld. Dit kost veel tijd en het wordt snel duidelijk waarom de uitvinding van de jacquardmachine aan het begin van de 19e eeuw zo'n revolutie op gang bracht. "Helaas weten we niet precies hoe de weefgetouwen voor de patroonstoffen er 1500 jaar geleden uitzagen, aangezien er geen weefgetouwen of tekeningen van bewaard zijn gebleven. Daarom benaderen we de technologie met moderne maar eenvoudige weefapparatuur." legt de textielarcheoloog uit.
Ongelofelijk hoe mensen deed dat toen!
Tijdens het praktijkgedeelte staan Dieter Blatt en Ina Matoni van de HdS klaar met hulp en advies. En er werd veel geweven: in het House of Silk Culture konden de deelnemers verschillende technieken uitproberen op vijf moderne handweefgetouwen. Soms zijn er gedetailleerde antieke patronen in fijne garens, soms was er de mogelijkheid om eigen ontwerpen te realiseren in glanzende zijde. Er werd veel gepraat over de oude technieken en er werden enkele trucjes uit het dagelijkse werk in het moderne handweven uitgewisseld. "Het is ongelooflijk hoe mensen het toen deden. Als je het zelf probeert, krijg je inzicht in de schatten van dergelijke stoffen." voegt een deelnemer toe.
Een bezoek aan het textielmuseum vergroot het respect voor de originelen: “Nu je de technische kant van het textiel hebt begrepen, zijn ze nog groter!” bevestigt de wever uit Keulen. directeur dr. Annette Paetz nam extra de tijd om de bijzonderheden van de stoffen met de deelnemers te bespreken en de traditie van reconstructie te laten zien.
Krefelder weefsel collectie
Reeds in het prille begin van de Krefeld-stoffencollectie onder de toenmalige directeur Paul Schulze werden reproducties van de fascinerende antieke zijde gemaakt. “De weefselcollectie van Krefeld is aan het einde van de 19e eeuw ontstaan om de stagiaires van de weefselschool op te leiden, technieken te laten analyseren en hen te inspireren. Misschien is het herweven dat we uit die tijd hebben ook een van de taken die de studenten destijds onder de knie moesten krijgen", legt de directeur uit.
Aan het einde van de cursus houden alle deelnemers trots hun zelfgeweven samples in de hand. Een beetje vermoeidheid is voelbaar na de intensieve week, maar de blijdschap op de gezichten weegt duidelijk zwaarder. De proefstukken zijn lang niet het enige dat de deelnemers uit Krefeld meenemen: “De kleine oefenstukken zijn iets heel bijzonders voor mij. Ontwerp een patroon, kijk hoe moeizaam het groeit en hoe het ontwerp van papier naar textiel kan worden overgebracht”, vat een deelnemer samen.
En: “Het vervult me met groot ontzag als ik aan de originelen denk met wat ik nu heb meegemaakt. Wetende dat ze zijn gemaakt zonder doospapier, microscoop, daglichtlampen en corrigerende lenzen. Ik neem zoveel kennis mee over de complexe weeftechnieken, leuke contacten en nog meer enthousiasme voor wat ik elke dag doe.”
Conclusie van de afstudeerders: “We hebben zoveel gezien, meegemaakt en geleerd. Het was een heel ongebruikelijk parcours dat zeker nog lang impact zal hebben.”
Volgens de deelnemers schitterde de cursus niet alleen met textiel, maar ook met de unieke combinatie van specialistische kennis en praktijkgericht werken, die alleen in Krefeld mogelijk is. Komt er een vervolg van de cursussen? Over de deelnemers: “Absoluut! Krefeld heeft nog veel textielgeschiedenis(sen) te bieden!”